Heel simpel een leven met
Voldoening waar je gewoon je eigen keuzes kan maken en jezelf zijn ongeacht of het voor een ander raar is waar als je kiest voor drugs jij kiest voor drugs als je kiest voor sex jij kiest voor sex als je kiest voor ongezond jij kiest voor ongezond zonder dat je bang hoeft te zijn voor gekooid worden en het verlies van vrijheid 24/7 als ik daar niet heen kan wil ik naar r.i.p. Al levenslang maar de misgunst leverd enkel altijd een pijn op met snak kans snak kans dit gaat met alles zo kwelling met ggz in sex met vrouwen in zelfstandigheid die enkel met pesterijen door blijven gaan en dat is enkel snakkend door leven gaan waar er niks gegunt is en alles afgenomen word zonder genade of zelfs einde en heeft mij totaal al het geloof in mensen weggenomen die langzaam kwellende demonen zijn geworden en nooit ergens gaat terugkomen dus ja die antwoorden in mijzelf maken mij ook knettergek maar blijven rondlopen leidend zonder dat je het beseft is nog erger waar in alle geschriften en overal waar ik zocht wel ergens staat dat er wel genade moet zijn
(Zelfs als dat in een levenseinde ligt wanneer je die handeling niet kan of durft te verrichten)
Is de gevolgtrekking die ik kan stellen enkel het tegenovergestelde die nergens ergens een optie of mogelijkheid heeft geboden om dan die te nemen enkel de loze beloftes met de nadruk op nu niet nu niet nu niet tot het de hele wil om zelfs in de ongemanifesteerde vorm nog deel van creatie te willen zijn omdat zelfs in de natuurlijke vorm die pijn van de misleiding en bedrog toch niet meer weggaat het zit in het hart en die is niet meer heelbaar maar verbitterd in haat door machteloosheid en verontwaardiging van zelf tot in de essenciele kern verneukt en onherstelbaar permanent door het nu niet nu niet die elke microseconde steeds meer als een oneindigheid gaat voelen wanneer men een manier van denken kan controleren weet ik dat ik daar te zwak voor ben wanneer mijn manier van denken word gevormt door mn gevoel en wanneer alle mensen om mij heen enkel de genadeloosheid voortzetten zonder kans op genade voor wat ik echt nodig heb ben ik er machteloos in verdoemt om maar te creperen tot het op een dag hopelijk eindigt waar door de situatie enkel maar haat is waar ik maar aan vast hou omdat de liefde te zwaar geworden is als er in liefde enkel verdriet en pijn gegunt is was en blijft door het snak kans snak kans stik pik stik pik effect en er geen ene optie geboden word om ervan te herstellen neem dan mn voedsel en drank in beslag in plaats van mn kans op voldoening door mn vrijheid te roven met de programering van angst door jullie geestelijke zorginstellingen die enkel de ziekte zijn geworden waar ik in essencie zelfs enkel door blijf leiden en bij mij alle onzekerheid en wantrouwen en argwaan toch oneindig blijft programeren neem mn luxe mn huis mn eten mn drank mn geld weg en het is nog steeds draagbaarder als dat je mn zelf wegneemt door de kwelling die jullie zorg toch al vanaf het eerste moment er in programeert dus wanneer dat buiten het begrip van medeburgers ligt leverd dat bij mij enkel ongeloof op en dus argwaan wanneer er vervolgens kijhard gelogen word dat ik wel keuzes hierin heb en de gevolgtrekking kijhard het tegenovergestelde aantoont ik weet wat ik weet en zelfs een zwerver heeft altijd nog mogelijkheid zichzelf te zijn jullie zorginstellingen maken dat onmogelijk wanneer je vrijheid word geroofd door elke seconde van de dag toch met angst in onzekerheid argwaan en wantrouwen te leven van zogenaamde goede mensen die geen genade kennen omdat ze vinden dat zij daar het recht in hebben te blijven veroorzaken omdat zij dat niet begrijpen een maatschappelijke dood is altijd nog beter als een somatische dood waar ze je proberen heen te drijven ongeacht of ze nu echt van plan waren mij te misleiden of uiteindelijk toch in gevolg en oorzaak meegegaan zouden zijn het doet er niet toe wat ik al zei ik heb bij 1 persoon de stekker eruit getrokken en had dat nooit ooit bij een ander nog ooit willen doen dus zelfs als het waarheid was geweest dat ze dit enkel gepaard aan een bijbelverhaal voor het goede deden om daarna zoals de judas ook te gaan waarom zou ik dat dan hebben moeten doen als dit nooit mijn vrije wil was is of zou zijn en ik nooit een rust wou gewilt heb of zou willen maar gewoon voldoening in mn leven waar de kronkel altijd blijftzitten waarom ik geen zelfmoord durf te plegen omdat ik geloof dat het hoogst haalbare wat ik ermee kan berijken de rust is en niet waar ik eigenlijk naar snak wat ik begeer en waar ik de acceptatie niet in mijzelf kan creeren dat dit is hoe het dan maar moet hoe kan ik dat ooit berijken als bijde niet goed voelen zowel doorcreperen als tegelijk mn eeuwige rust in de handeling voortzetten wanneer bijde mogelijkheden zonder enig genade onmogelijk worden gemaakt zou toch die oorzaak van waardoor die onmogelijkheid blijft bestaan de weg moeten bieden die de blokkade blijft maar genadeloosheid is daarin het enige wat elke seconde blijft voortgaan die maakt dat je zowel geen optie krijgt om een natuurlijke dood te sterven of gewoon de authoriteit die je leven eindigt als ze je leven toch al in bezit hebben genomen die nergens ergens hun bezit behoort geweest te zijn daarom is haat wat blijft en groeit hierin die mij ook zelfs de waan wegneemt dat het mischien uit beste bedoelingen geweest had kunnen zijn dat mensen het ergens goed bedoelde het is en blijft bij voorbaat al een verlies in het pad dat ik ga terwijl ik nergens ergens een mogelijkheid heb om dan ook een uitweg erin te vinden omdat het geloof in goedheid in creatie alleen verder wegslipt en zelfs hetgeen van natuurlijk aard al aantast waar ik geen geloof meer in begin te krijgen deze pijn is slechts door een geloofsovertuiging die zich elk moment enkel bevestigt in gevolgtrekking waar moet je dan je vertrouwensbreuk in proberen te herstellen?????
Verstuurd vanaf mijn iPhone
Geen opmerkingen:
Een reactie posten