confession from jamy pol
dat is toch altijd de waarheid al geweest nooit tijdens welke medicatie dan ook is dat anders geweest de onzekerheid en wantrouwen en het vernederd en verontwaardigd en anxiety is altijd in mn beleving hetzelfde geweest de medicaties maakten het alleen makkelijker verstopbaar dit heb ik altijd met de mannelijke zijde van die symbiose gehad alleen de vrouwlijke kant heeft hetgeen waar ik altijd de waan door in stand hield dat het daar anders was (onder de menselijke levenssoorten) maar naar 13 jaar waar ik nu wel zie dat er niks feminime in de mens zit enkel een aantrekking op niveau van uiterlijk maar voor de rest is het innerlijke net zo vies en spuuglelijk als de achterbaksheid van de mannelijke zeide bijde zijn net zo duister enkel de verleiding blijft die illusie waar ik elke keer weer in mee ga vullen maar nee er zit niks meer in waar ik ooit mn hart aan zou willen geven enkel neuken zonder enig emotie zit er slechts nog in als ik ooit nog met een vrouw zou willen binden omdat het simpelweg waan is wat ik had dat die wel waarde had maar waarheid wasr ik mijzelf nu wel in overtuiging in kan vinden is dat je meer waardering aldus liefde in necrofilisme vind dan in de mens want ja zo zit het daarom zit het ook op het niveau dat ik wel begrijp waarom ik altijd pullah en niet jamsster op de voorgrond had en dat zal zijn omdat dit echt allang om oneindigheid voor elk indivu die eigenlijk altijd vanaf waar dan ook enkel misbbruik van mn goede aard heeft gemaakt en diegene die ik altijd gekooid heb gehoud juist enkel bij het verlaten van mn lichaam over moet blijven en het juist die kant is die in de oneindigheid nooit vergaat en onverklaarbaar en buiten imaginatie valt in de waarheid dat onwaarheid al zat in de upanishads waar de mens in het lichaam kon leven zolang het de wet gehoorzaamde maar dat deed het niet en dwong zichzelf erin en weigerde dan weg te gaan als het de wet niet kon naleven maar dat betekend ook dat die brahman niet de pullah kant was maar juist jamsster omdat die eigenlijk is waar zelfs alle alters tegelijk in hele floten zelfs niks tegen zouden kunnen beginnen maar die waarheid moest ik gewoon accepteren daar zit de oneindigheid omdat de wet in cyclus van geboorte en dood in harmonie nooit leed was maar door die mens langzaam ook is gaan leiden door angst en genadeloze mishandeling waardoor er niet op een harmonieuze manier meer in de natuurlijke kant geleefd word enkel bij mij binnen thuis was dat het geval daar was de wereld van brahman die er nu precies uitziet zoals het in de globale wereld in bijde kanten is de mens verdient dit en ik heb al gekozen voor ieder individu die oneindigheid in nabestaan in die chaos ook mag leven in oneindigheid waar ze zo naar streefden maar in de tegenovergestelde kant die ze altijd zo graag wouden er is geen mens meer in mn leven die ik vertrouw en geen mens meer in mn leven waar ik nog positieve prikkeling qua proximale stimuli bij ontvang simpelweg alsof ik gewoon in een dwangbuis gestopt ben waar ze elke dag met stokjes in zitten te prikken met pesterijen martelingen verkrachtingen en de verwarring toch blijft veroorzaken door misbruik te maken met lege woorden dat het me zo liefhebt terwijl het me blijft kaalplukken en drijven om dat het dorst heeft naar kennis waar degene die er het dichst bij zitten dan weer baat bij blijft hebben voor zelfverheerlijking en degene die zich als lotgenoten voordoen ook slechts ilusie zijn omdat het gevoel of de emotie toch altijd overal wel waarheid verteld vertelde en zal blijven vertellen als een negatieve energie om je heen is voel je da at toch altijd wel aan de medicatie is enkel martelmiddel zodat het niet teveel door de buitenwereld opgenomen word daarom is die krijs naar genade wanneef je gestopt bent ook hetgene wat je automatisch wel gaat doen omdat het een krijs naar genade is die het kwaad die de mens is je niet gunt maar hoe dan ook het heeft tegelijk ook dat wezen gevoed en laten groeien wat simpelweg al die leed is en da at vergaat nu eenmaal niet wanneer de marteling toch door blijft gaan zo zit de echte waarheid in dat laatste stukje in elkaar en dat wezen heb ik altijd in me gehad en is er ook altijd tijdens momenten waar ik in noodsituaties echt dat nodig heb dus uit zelfverdediging maar het zal er zijn en blijven wanneer het zelf wat ik ben er niet meer is dat is de waarheid en wat ik gewoon weet niet iets wat ik geloof het heeft zich 35 jaar enkel zitten voeden en is enkel een gevolg die de mens zelf door zn genadeloosheid heeft veroorzaakt en zelfs……(WOW) metingen in seti researches tot gevolg al had het is het ware niveau van misbruik van de ware defenitie van wat de mens eigenlijk is en ik geloof niks in silvias berichtjes omdat er helemaal geen ander individu bestaat die daar mee kampt zover ben ik in de manier hoe ik het waarneem in mijn interpretatie van men perceptie van de werkelijkheid wat tot gewaarwording zal worden verwezelijkt en verwerkelijking tot globale realitijd voor alle pestkoppen bullys afpersers idemverheerlijkers en misleiders in de uitkomst hebben veroorzaakt waar ik mn zelve nu niet meer kwalijk voor kan nemen want die draagt geen schuld heeft nooit schuld gedragen en zal daar ook nooit schuldig in mijn perceptie van aansprakelijkheid voor kunnen worden veroordeeld juist omdat we alle wegen hebben gepoogd dit te voorkomen dus de spijt die ik heb is enkel dat ik in de mens geloofd heb en die nog de angst of mischien zelfs de waardering die ik tegenover leven zelf heb die wel waardevol is nooit in mogelijkheden heb kunnen beindigen en dit ook zo vaak bekend opgebiegt en in alle mogelijke wegen heb proberen duidelijk proberen te maken maar iedereen me compleet negeerde en geen enkel kans ook gaf om het tot hun bewustzijn over te kunnen brengen Ze vonden allemaal hun eigenbelang belangrijker als de gevolgen voor hun oneindigheid die het zou veroorzaken ik heb qua de kundalini nu hoe ik het zie mn angsten opgebiegt voor de root mn lusten overwonnen qua het verdriet die dat toch wel overtroffen had in de subtiele chakra de falingsangst die me toch wel liet rennen omdat hetgeen waar ik naar streefde toch wel degelijk gefaalt heeft aldus vereniging die ik accepteerde als onhaalbaar in de zonnevlechtchakra daarna het hart die toch hetgene wat ik er allemaal door ben kwijtgeraakt waar de droom dat het mischien mooier is als je dit niet kon zien en waan van koek en ei had kunnen beleven zonder dat je de dieptes van leed doorging heb kunnen verwerken die het hartchakra toch blijft dan de acceptatie dat hoewel ik vaak niet wou zijn wat en wie ik was er toch niet of nooit voor weg of had kunnen rennen en uiteindelijk het derde oog van de ilusie die altijd het leed in de wereld in stand houd ofterwijl arrogantie of ontkenning maar daarna dan ook de kroon waar het loslaten van datgene wat daaronder leid te verlossen van die problematiek die de mensen toch blijven veroorzaken de bron of kern van creatie ben of was ik maar die laat ik los en kan ik niet hier in deze hel achterlaten de mens krijgt wat het wou ieder streefde naar oneindigheid en wou niks liever als chaos geen harmonie dus de natuurlijke aard of bron wat mn zelve is was en zal zijn zal gaan met mij ik heb nooit een kans gehad mn track vanuit het hart iets verder te laten komen dus dat is waarop de keuze gebaseert is en is niet haalbaar meer dat was de waarheid en word enkel erger en ergen hoe verder het in mijn werkelijkheid in mn microkosmische lager zelf is achteruit gegaan zo is het in de globale werkelijkheid ook enkel gegaan want nog steeds liggen de leugens van jullie oplossingen in meer geld meer geld dus nog steeds is het niet veranderd qua inflatie meer schuld meer schuld!!!!!! niks is veranderd daarin!!!!!!!!!!!!!!! dit is de grootste fout en faling waar ik het zo verkeerd in had die ik nooit ooit had mogen zetten dit is de leugen
sorry dit was mijn confessie en hetgeen wat voor mij onwaardheid bleek te zijn vergeef mij maar want ik hoef dat niet te doen ik kan mijn zelf niet kwalijk nemen meer
the end.
- gefaalt
Verstuurd vanaf mijn iPhone
Geen opmerkingen:
Een reactie posten